Nikolaj Vasiljevič Gogolj

Nikolaj Vasiljevič Gogolj je utemeljio ruski realizam. Rodio se 31. marta 1809. godine u mestu Veliki Soročinci u Ukrajini, koja je u vreme njegovog rođenja bila deo velikog ruskog carstva.

Kada je završio sa školovanjem, sa navršenih devetnaest godina odlazi u Petersburg i nakon brojnih poslova, među kojima je bio i pokušaj da postane glumac, počinje da radi u državnoj službi na mestu činovnika.

Dok je radio u državnoj službi o svom trošku je objavio srednjoškolsku poemu, ali zato što nije dobro prihvaćena, Gogolj je spalio sve primerke i počeo da razmišlja o tome da emigrira u daleku Ameriku.

Nekoliko godina je radio u državnoj službi i onda je odlučio da je došlo vreme za promenu, pa je počeo da predaje istoriju u internatu za žene, a paralelno je radio kao privatni učitelj za decu bogatih. U tom periodu je objavio zbirku novela "Večeri na majuru kraj Dikanjke". Ubrzo je postao poznat u književnim krugovima i sprijateljio se sa Puškinom.

Godine 1835. objavljuje zbirku pripovedaka "Mirgorod" gde se nalazi i delo "Taras Buljba", koje će 1842. godine biti prošireno u roman. Iste godine je objavio i "Arabeske" sa esejima i pripovetkama. Tada počinje ciklus "peterburških pripovedaka", a najpoznatije su "Kabanice" i "Nosa".

Godine 1836. sledi uspeh sa komedijom "Revizor". Pretpostavlja se da mu je ideju za spomenutu komediju dao Puškin kao i za roman "Mrtve duše". Njih je Gogolj zamislio kao "Božanstvenu komediju" od Dantea.

Mrtve duše su zato trebale da imaju tri dela, a od kojih je jedino dovršen prvi deo objavljen 1842. godine trebao biti kao Pakao. Na drugom delu je radio preko deset godina, a s vremenom je od liberala postao fanatični vernik i konzervativac i sledbenik crkve. Zbog toga je 1848. godine otišao na hodočašće u Palestinu.

Pretpostavlja se da je pod uticajem jednog od sveštenika spalio drugi deo Mrtvih duša, a uskoro je 4. marta 1852. godine i umro.