Vasko Popa

Vasko Popa rođen je 29. juna 1922. godine u Grebencu, blizu Bele Crkve. Jedan je od najpoznatijih srpskih pesnika i uvršten je u listu sto najznamenitijih Srba. Pravo, kršteno ime mu je Vasile Popa.

Prema etničkom poreklu bio je Rumun. Gimnaziju je završio u Vršcu, da bi nakon toga upisao Filozofski fakultet u Beogradu. Studije je nastavio u Bukureštu i Beču. Tokom Drugog svetskog rata bio je zatvoren u Nemačkom koncentracionom logoru u Zrenjaninu, da bi se zatim vratio u Beograd i završio fakultet.

Svoje prve pesme Vasko Popa objavljuje u listovima "Književne novine" i "Borba". Prva zbirka pesama "Kora" objavljena je 1953. godine i uz Miodraga Pavlovića "87 pesama" smatra se početkom srpske posleratne moderne poezije. Zatim objavljuje "Nepočin polje" 1956. godine, "Sporedno nebo" 1968, "Uspravna zemlja" 1972, "Vučja so" 1975. godine kada su objavljene i "Kuća na sred druma" i "Živo meso", zbirku pesama "Mala kutija" 1984. godine.

Vasko Popa je radio kao urednik u izdavačkoj kući "Nolit". Bio je jedan od najprevođenijih jugoslovenskih pesnika. Priredio je mnoge zbornike od kojih su najpoznatiji "Od zlata jabuka", "Urnebesnik", "Ponoćno sunce" i drugi.

U Vršcu je 1972. godine osnovao "Književnu opštinu Vršac" KOV i pokrenuo neobičnu biblioteku nazvanu "Slobodno lišće". Iste godine postao je član Akademije nauka i umetnosti. Takođe, jedan je od osnivača Vojvođanske akademije nauka u Novom Sadu.

Vasko Popa je bio oženjen Jovankom Singer Popa, profesorkom Arhitektonskog fakulteta u Beogradu, rodom iz Vršca.

Umro je u Beogradu 5. januara 1991. godine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.